من انتى

انتى لستى امراة بدويه

ولا كنتى امراة غجريه

انتى كل نساء الدنيا

اجتمعت فى لحظه عفويه

لتطارد كل رجال الارض

تعلمهم كيف تكون الحريه

كيف تكون شراسة انثى

فى لحظه جراه فطريه
وتريهم كيف تكون عشق
الانثى المتمرده على كل معانى

الحب العاديه

فخطت لتقدم

لكل الرجال

قبله ملائنه بحرارة حب

ابديه

وكيف يهاجم اى فارس

تلك الحصون القويه

وهل تهدم تلك الحصون اى نظرات

ذكرويه

وكيف اهاجم انثى

تتمتع بالقوه الذكرويه
ونعومة انثى حريريه

وهل صقرا يجرا

ان يخطف قبله من شفتيكى

او يجرا اى فارس ان يلمس يديكى

او ان يخطف انثى تتمتع بكل انوثه ابديه

واسال عن الحب اليكى

لانى قد رايت انك كل الحب امتلكتى

ولا لم اكن ابدا خجول

ولكن امام بحر

الحب تصقت كل القلاع

وتغرق فى تلك البحور

فاصير تائه

واريد ان تنقذينى

وعلمينى

فقط فى طريق اثور

هل اثور على نفسى

ام عليكى

ام على الحب اثور

ولو انك قد رايتى جنونا

فاعلمى انى انا امتلك الجنون

ولكنى بطيبة قلبى
اعود فترانى النساء خجول

تدعونى

تدعونى

وانا اشتاق اليكى

تدعونى

وكيف البى قبلات شفتيكى

هل هنا نام الرحيق

ام هنا تنامم انامل يديكى

انظرى

كان هنا اخر عهد

رايت نظرة عينى اليكى

وتذكرة

لون حمرة خديكى

وانتظرت

اقبل سنوات شفتيكى

ونمت طويلا فوق نهديكى

يدق القلب ظمانا

اه من سحر عينيكى

وارتعش الجسد

وكم مرة على جسدى

يديكى

واستدفات

بين احضانك

وحييت سننينا فوق خديكى

دافئة

انتى منذ بداية اول لمسه

وجميلة انتى من اول لحظه

والان صرتى اجمل انثى

تدعاب

رجل يحيا بين ذراعيكى

اصل الحكايه

الحكايه مش توته
ولا ولد وبنوته
الحكايه انسان اندمل من الاحزان
طلع عليه النهار والدم يجرى فى عروقه
عدى عليه النهار حزنان
ومات الانسان
وماتت ذكرياته
شايفه الياقوته
ده مش حجر كريم
ده انسان محبوس من ظلم السنين

دى مش حكايه وده مش عنوان
كل الحكايه الم فى قلب انسان

ليه انا هنا موجود
والكون ده له صاحب فى الوجود
هو ربنا فوق فى السما
هو انا على الارض موجود
لو شميت ريحت التراب
هشوف وشوش الجدود
لو كنت سامعنى
انا هنا موجود
بانادى بأعلى الصوت
عايز تعذبنى خدنى
لو ليا مكان فى الجنه خدنى
مش عايز على الارض يكون لى وجود

ألمس جوايا قلب
ولا حجر متلون طين
جواه ميه ولا دم ولا انين

اصل الحكايه هى
ان احنا مش موجودين
عايشين بنقتل بعض
ولا احنا اصلا ميتين

دو وشوش ولا بشر متلثمين
عنيهم فيها جرأه ولا انين

انت هنا شايفنى سامعنى
لو كنت عايز تعذبنى خدنى
انا مش عايز اعيش حزين

اصل الحكايه انسان مسكين
صدق فى السعاده
صدق فى ضحكة طفل جميل
صدق انه فى بشر طيبين

لكن الحقيقه ان البشر شيطين
وبالف لون ولون متلونين
ورا ضهرهم سكاكين
فى اديهم دم من الاف السنين

هو احنا عايشين بنقتل بعض
ولا احنا اصلا ميتين

اصل الحكايه مش ورقة شجر
ده جرح ميت ع الحجر
دى نظرة عين ماتت خايفه
ولسه مفتوحين

انت هنا سامعنى انا موجود
لو كنت عايز تعذبنى خدنى
انا مش عايز اعيش حزين
زهقت من طعم البكا
جوايا من سنين

تحت امرك

عايزك تعرفى انى

كلامى غصب عنى

لانى شوقى ليكى

اكبر من بعدى عنك

انا كل ما احاول انسى

انى اجيب فى سيرتك

اترينى بافكر انى

ازاى انا انسى اسمك

عايش كانى عارفك

من غير حتى ما اقبلك

كانى مولود وعايش

بارسم صورة ملامحك

على فكره مش هممنى

انك تبعدى عنى

انا عايز بس اعرف

ليه كانت بدايتك

وليه كانت نهايتك